«شادروان» بیش از هر چیز محفل هنرنمایی بازیگرانش است به طوری که سینا مهراد و بهرنگ علوی شاید بهترین نقشآفرینی کارنامه خود را اجرا میکنند و سه بازیگر زن این فیلم نیز همگی نمونهای از بهترین بازیهای کارنامه خود را ارائه دادهاند.
شادروان موقعیتهای کمدیاش را از میان صفحههای شبکههای اجتماعی و جوکهای جنسی بیرون نیاورده است و نشان میدهد حسین نمازی میان مردم واقعی کوچه بازار زندگی میکند، نه در فضای مجازی!
حوادث بعضا بیمنطق در یک سوم پایانی فیلم «شادروان» و پایانبندی که همه امیدها را به یأس مبدل میکند باعث میشود تا این فیلم در ردیف آثاری که صرفا برای یکبار دیدن مفید است، قرار گیرد.