بانیپال شومون از جمله هنرمندانی است که بازیگری را بیش از میل به دیده شدن، نوعی کشف و شهود درونی می پندارد که شکل کمال یافته آن را می‌توان در صحنه نمایش و در مواجهه چهره به چهره با مخاطب معنا کرد، یعنی لحظاتی که احساس در عریان‌ترین شکل ممکن منتقل می‌شود. در واقع، او بازیگری است که علاوه بر صحنه تئاتر، با انتخاب‌های خوب و نقش‌های متفاوت مسیر رشد خود را در مدیوم‌های دیگری مثل سریال و سینما هموار کرده و به دلیل سخت‌کوشی و پشتکار در راستای تجربه‌اندوزی و کمال‌طلبی در قالب فعالیت هنری خود، نویدبخش حضور یک هنرمند آینده‌دار در عرصه بازیگری است.