ماهنامه صبا
«حکم تجدید نظر» اولین تجربه فیلمسازی کریم پور چهره مشهور فضای مجازی که عهده شهرتش را مدیون ساخت کلیپ‌های پربازدید در فضای اینستاگرام است در سینما به شمار می‌رود.
اولین فیلم محمدامین کریم پور همانطور که انتظار می‌رفت ایرادات عجیب و ساختاری دارد. ایراداتی که بخش بزرگ آن به عدم تجربه فیلمسازی کریم پور در فضایی غیر از اینستاگرام می‌گردد. فیلمنامه «حکم تجدید نظر» به اندازه‌ای حفره و مشکلات عجیب دارد که حتی گاهی فیلم را تبدیل به اثری طنز می‌کند. کریم پور در طول فیلم، شخصیت‌ها و موقعیت‌های متعددی را به مخاطب معرفی کرده که به به طور شگفت انگیزی به حال خود رها می‌کند.
به عنوان مثال، در فیلم شخصیت پدر (همسر سابق مادر آرش) که در بخش‌هایی از فیلم حضور دارد، اما نه می‌دانیم قبلاً کجا بوده و نه می‌دانیم الان کجاست و فیلم هم به یکباره او را از فیلم حذف می‌کند! این در شرایطی است که شخصیت پدر در ابتدای فیلم حضور فعالی داشت و حتی زمانی که نیاز به حضور او نبود، خود ر ا به معرکه می‌رساند تا بتواند موقعیت را به نفع خود تغییر دهد، اما زمانی که موقعیت بغرنج شده و شرایط سخت‌تر می‌شود، هیچ خبری از شخصیت پدر نیست و به عجیب و غریب‌ترین شکل ممکن از داستان حذف می‌شود!
فارغ از شخصیت پدر، فیلم خرده روایت‌های دیگری را هم مطرح می‌کند که کارکرد مشخصی ندارند. مقوله اهدای عضو وصله‌ای کاملاً ناجور در کلیت قصه است به طوری که توازن داستان را برهم ریخته است. مقوله‌ای که هیچ ارتباطی به هسته اصلی داستان ندارد و پرداختن نصفه و نیمه به آن تنها زمان مفید فیلم را کاهش داده است. ایرادات تدوین و فیلمبرداری نیز در اثر قابل مشاهده است به طوری که گاهی هنگام صحبت با تلفن به یکباره سکانس کات نامربوطی می‌خورد و بحث به پایان می‌رسد. نمونه این مشکل را می‌توان در سکانس گفتگوی تلفنی پس از سرقت منزل مشاهده کرد که در نوع خودش عجیب است. وجود شخصیت‌های عجیب و غریبی همچون پرستاری که از موسیقی و صدای خوش برای بهبود وضعیت بیمار سخن می‌گوید نیز در نوع خودش جالب است!
اما یکی از بزرگترین ضعف‌هایی که می‌توان در فیلم مشاهده کرد، بازی بازیگران فیلم است که به جز ژاله صامتی، در وضعیت بحران قرار دارند! بازیگران مطرحی از جمله همایون ارشادی که یکی از بدترین بازی‌های دوران بازیگری اش را در فیلم به نمایش گذاشته و حتی در مقاطعی به راحتی می‌تواند باعث خنده مخاطب شود. بازیگران فرعی دیگر نیز وضعیت بهتری از ارشادی ندارند و عدم توانایی کارگردان در بازی گرفتن از بازیگران به وضوح در فیلم «حکم تجدید نظر» قابل رویت است.
محمدامین کریم پور راهی طولانی برای تبدیل شدن به یک فیلمساز پیش روی دارد. پشتوانه محکم او در فضای مجازی و محیط اینستاگرام هیچ تضمینی برای موفقیت او در سینما نخواهد بود چراکه مدیوم سینما تفاوت فراوانی با فضای مجازی دارد. در سینما قصه و شخصیت ساخته شده و سپس پرداخت می‌شوند، ویژگی که به طور مشخص در فیلم «حکم تجدید نظر» در ضعیف‌ترین حالت ممکن خلق شده است. به روایت پر ایراد کریم پور، گره گشایی نهایی فیلم را هم باید اضافه کرد که علامت سوال‌های منطقی فراوانی بر جای می‌گذارد که فیلمساز به آن پاسخی نمی‌دهد. «حکم تجدید نظر» هیچ شباهتی به یک فیلم سینمایی ندارد و در بهترین حالت می‌تواند تله فیلم یا یک اثر ویدیویی باشد.
میثم کریمی
منبع: مووی مگ
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است